Ik heb het deze week erg druk gehad met het uitstellen van mijn leerwerk voor de toetsweek en uiteindelijk toch ook leren voor de toetsweek. Ik heb nu twee dagen gehad en vier toetsen en het ging allemaal best wel goed gelukkig!
Waarvoor ik deze post vooral schrijf is zeuren... en wat minder erg zeuren, juichen ook namelijk.
Bij deze, mijn zeurverhaal:
Ik zocht al een tijdje naar een bikini. Ja, zo vroeg al, ja, voor deze zomer. Ik wilde dit jaar gewoon echt een leuke hebben. Vorig jaar had ik een simpele zwarte en een met streepjes, nu wilde ik een leuke, een echte leuke. Niet dat er iets mis is met zwart, of streepjes, maar ze waren simpel en met van die touwtjes en kraaltjes en redelijk saai en stonden me niet zo.
Maar oke, ik wilde dus een bikini. Die zocht ik. En op de site van Hunkemöller zag ik na een tijde zoeken de perfecte bikini. Omdat de verzendkosten niet gratis waren (mehhhh) besloot ik vorige week donderdag dat ik in de stad ging kijken of hij daar ook te koop was. Dan kon ik hem ook passen en dan hoefde ik geen verzendkosten te betalen.
Dus, donderdagochtend vroeg ik aan mijn ouders of ik geld mocht hebben om de bikini te kopen. Nee, veertig euro hadden ze niet gepast. Of vader het dan kon storten? Nee dat al helemaal niet, vader moest naar werken.
Oké, dacht ik, dan pas de bikini wel en dan koop ik hem volgende week.
Zodoende ging ik naar de stad, vond ik de bikini, in mijn maat, en ja hoor, hij paste, en ja hoor, hij stond best leuk, leuk genoeg, erg leuk, super, ja die wil ik.
Klaag, klaag, klaag, meeeeh ik heb geen geld bij, kan hem niet kopen, jammer.
Ik besloot om dinsdag (eergisteren) weer naar de stad te gaan en hem dan gelijk te kopen. Zaterdag was ik nog in Amsterdam om naar de opendag van de UvA te gaan (dat was tevens erg tof, jammer dat Amsterdam zo ver is vanaf Breda). Ik besloot om daar te zoeken naar een Hunkemöller zodat ik toen de bikini alvast kon kopen. En die vond ik. De bikini vond ik ook. Mijn maat vond ik niet.
Geen paniek, dacht ik. Op de site is 'ie er vast nog wel, en anders gewoon in Breda, daar kopen mensen tevens niet zo snel perfecte bikini's en donderdag was 'ie er nog.
Dinsdag, ik ging naar de stad. Eigenlijk moest ik leren, maar dat half uurtje kon ik wel missen.
Het moment van de waarheid, ja, oke, spanning.
Waarschijnlijk weet je al hoe het afloopt want dit is een 'zeurverhaal'.
De bikini was er. In mijn maat? Het broekje niet nee.
Mijn wereld stortte in. Ik paste het broekje nog in een maat groter, maar dit was natuurlijk veel te groot.
Of de mevrouw van de winkel het broekje nog binnen kreeg? Geen idee, ik moest nog maar terugkomen, waarschijnlijk niet hoor, misschien weet zij het?, nee, geen idee hoor.
''O.''
''Bedankt.''
Toen ik thuis was kreeg ik de hoop weer terug en startte ik de zoektocht naar mijn échte droom bikini die me niet in de steek zou laten.
Op ASOS vond ik wel tien bikini's die ik leuk vond.
Uiteindelijk kon ik na een paar uur bepalen welke mijn droom bikini zou worden en heb ik deze besteld.
Over minder dan negen dagen heb ik een bikini, een droom bikini.
Of hij zal passen? Ik hoop het.
♥ from Fay with love
