Sheephin: november 2011

Goedenavond!

Vandaag had ik een hele saaie en vooral lange schooldag. Er was ook echt helemaal niets interessants gebeurd.

Ik had nog niet over alle cadeautjes die ik voor mijn verjaardag heb gehad gepost en nu wilde ik nog graag een post maken over de douchegel van The Bodyshop die ik heb gekregen van wat vriendinnen. Dat ga ik nu dus doen!

Earth Lovers Watermelon en Eucalyptus

Ik heb geen idee waar Eucalyptus naar zou moeten ruiken, maar deze douche gel vind ik heel lekker ruiken. Hij ruikt erg fris!

Deze douche gel heeft een Eco-Conscious label en de fles is helemaal gemaakt van gerecycled plastic. Ook zitten er geen sulfaten, parabenen, kleurstoffen en zeep in.

Niet dat ik hier verstand van heb, maar dit is wat het label zegt. Ik ben hiermee dus blijkbaar erg milieubewust bezig. :)

Olive

Ik vind de olijven douche gel ook fijn ruiken, ookal lust ik helemaal geen olijven. Deze is dus zeker ook aan te raden voor mede-niet-olijfliefhebbers!

Mango

De douche gel ruikt erg zoet en ook echt naar mango wat ik sowieso heel lekker fruit vind.

Zouden jullie deze douche gel kopen, of hebben jullie al douche gel van The Bodyshop?

from Fay with love

Goedemiddag!
Dit keer een heel ander soort post dan jullie van me gewend zijn, of niet, of wel, of jullie zijn niets van me gewend.
In ieder geval: Ik heb er nog nooit echt iets over post, maar ik heb een hamster. Sterker nog, ik heb al heel lang hamsters gehad als huisdier. Het leek me dus wel leuk om een keer wat te posten over alle hamsters die ik heb gehad.
(We hebben thuis trouwens ook twee cavia's, we hebben al heel lang cavia's gehad, maar die zijn vooral van mijn moeder en hamsters en cavia's in een post zou een beetje te veel worden!)
Enjoy!
De eerste hamster die bij ons thuis kwam te wonen heette Fledder. Ja, Fledder. Het was niet mijn hamster maar volgens mij was hij (ik neem aan dat het een jongen was) van mijn zussen. Verder weet ik niets over Fledder omdat ik in zijn tijd nog erg jong was.
Toen Fledder dood ging, kregen ik en mijn jongste zus allebei een dwerghamster die we samen in een kooi hielden. Het waren twee vrouwtjes en die van haar heette Snoopy en de mijne Snorretje, naar aanleiding van haar lange snorharen. Snorretje leefde langer dan Snoopy, aangezien ik door mijn zus ervan werd beschuldigd dat mijn hamstertje die van haar had gedood door in het huisje te gaan zitten waar Snoopy onderlag. Dit verhaal klinkt achteraf erg onlogisch, maar zo herinner ik het me. Ik heb zelf nooit gedacht dat Snorretje expres had bijgedragen aan de dood van Snoopy.
Daarna was ik de enige die nog een hamster wilde. En waar een wil is, is een weg: Ik kreeg Snuf, weer zo'n diepzinnige naam, gebaseerd op het snuffelen wat dieren wel vaker schijnen te doen. Snuf was een vrouwelijke goudhamster en ik was erg goede vrienden met Snuf. Op de leeftijd dat ik Snuf had, wilde ik graag dat Snuf mijn eigen showhamster werd en probeerde ik er soms trucjes mee (over een pen heen 'horde lopen'. Hier heb ik natuurlijk verder niets tot niet veel mee bereikt, want Snuf hielt er vooral van om weg te lopen en overal (van de bank vooral) af te springen, wanneer ik dat niet wilde. Snuf stierf een erg tragische dood, volgens mij had ze een ziekte door haar ouderdom.

Hierna haalde ik om het verdriet te verwerken al snel een nieuwe hamster (reeds goudhamster en vrouwelijk): Snappie, Snappie, naar de kleine Duitse krokodil, ookal vond ik het nodig om het als Snappie te schrijven in plaats van het Duitse Schnappi. Snappie werd al snel mijn lievelings hamster en ik was er achtergekomen dat ik meer hield van goudhamsters dan van dwerghamsters, aangezien ze groter zijn en je ze dus beter kan aaien.Snappie had een erg lang en gelukkig leven totdat ook zij overleed na een vol leven doordat ze ernstig ziek werd.

Kiekeboe werd mijn volgende hamster. Dit was een mannetje en hij was toch wel een russische dwerghamster. In de dierenwinkel had ik graag een goudhamster gevonden, maar aangezien die er niet meer waren op het moment dat ik een hamster moest kopen, koos ik maar voor een kleinere variant die er toch ook erg lief uitzag. Kiekeboe was niet een erg knuffelige hamster, maar dat weerhield me er niet van om met heel mijn hart van hem te houden, maar misschien toch iets minder dan van Snappie of Snuf, aangezien ik wel eens moest huilen als hij me beet (Hield Kiekeboe niet van me? Waarom zou hij me zoiets aandoen? Ik verzorg hem toch heel goed? Doe eens niet zo ondankbaar?!). Uiteindelijk ging het toch wat beter tussen mij en Kiekeboe en hij beet me ook niet meer. Ik weet nog wel goed dat hij een gezwel aan zijn oor kreeg en niets meer at en alleen maar in zijn nest bleef liggen waaraan hij al snel overleed.

Na Kiekeboe had ik een tijdje even geen hamster. Mijn moeder vond eigenlijk ook dat ik geen nieuwe hamster moest nemen, omdat ze vond dat ik niet veel had gedaan met Kiekeboe, maar dit kwam vooral omdat hij soms niet zo lief deed. Aangezien ik toch wel echt een hamster wilde, gingen we er weer een kopen. Na lang nadenken benoemde ik hem tot Patrick. Ik was erg blij met Patrick, maar hij kreeg al snel problemen en hij stopte met eten, na een week ging hij al dood en was ik weer erg verdrietig! Toen we terug gingen naar de dierenwinkel zeiden ze dat het door stress kon komen en dat we hem gelijk al mee terug moesten nemen zodat ze er wat aan konden doen, maar ik mocht toch gratis (scheelt wel 6 euro) een hamster uitkiezen. Uit eerbetoon aan Patrick noemde ik haar Patrick II. Ik had toen echter niet verwacht dat ze weer zo ziek zou worden als Patrick (is de naam Patrick vervloekt?!). Naar aanraden van de dierenwinkelverkoopster prachten we Patrick II ziek terug naar de dierenwinkel en ze beloofden dat ze haar beter zouden proberen te maken.

Hierna wilde ik zelf een tijdje geen hamster, maar uiteindelijk kocht ik toch Paris, naar Parijs, Paris Hilton. Paris was een hele lieve albino hamster. In het begin deed ze nog erg schuw, maar later werd ze een erg goede vriendin van mij. We hebben samen veel meegemaakt. Paris kreeg ook al snel een heel mooi nieuw hok die ik voor mijn vijftiende verjaardag had gekregen. Met Paris was ik erg gelukkig, alleen was het wat minder dat ik toen ik haar al had te horen kreeg van mijn moeder dat ze bij de dierenwinkel hadden gevraagd waarom we Patrick II niet hadden opgehaald, want hij was beter geworden! Op dat moment konden we haar natuurlijk niet meer halen, en ik was al tevreden nu ik Paris had, maar mijn gedachten bleven bij Patrick II: Wat zouden ze met haar hebben gedaan? Heeft ze nu een ander fijn baasje, of is ze weer ziek geworden? Ik ging er maar vanuit dat het goed met haar ging en dat het niet mijn schuld was dat we haar niet hadden opgehaald, aangezien niemand ons nog verder iets over haar had verteld.
Paris overleed op de dag dat we dit jaar dat we op vakantie gingen in Mei. Ik was er echt kapot van, maar ze had al erg lang geleefd. Ze had een soort paars bultje op haar neus, maar verder ging het nog erg goed met haar en de dierenarts had gezegd dat het waarschijnlijk niets ergs was. Toch was het niet fijn om op vakantie te gaan wanneer mijn hamster net was overleden.

Sinds afgelopen zomervakantie heb ik nu Matt, naar Matt Smith, o.a. acteur in Doctor Who. Matt is erg wollig en pluizig en speels. Hij heeft nu een soort wintervachtje. 's Nachts houdt hij ervan om heel het huis wakker te houden door non-stop in zijn renrad te rennen. Hij houdt ook erg veel van eten en eet van zijn voedselpakket meestal alleen de dingen op die lekker (en dan gelijk ook minder gezond) zijn.
Ik hoop dat Matt een erg vredig en vol leven zal leiden als mijn huisdier.